Execution Is Not the Answer

EXCLUSIVE INTERVIEW: ‘Execution is not the answer’
Published on Jan 30, 2006, Nation Newspaper

The recent death sentence imposed on two Thais for raping and killing British tourist Katherine Horton on Koh Samui has re-ignited efforts by human-rights groups to persuade the government and the public that capital punishment is inhumane. Pravit Rojanaphruk talks to Somsri Hananuntasuk, chairperson of Amnesty International (Thailand) and an ardent opponent of the death penalty.
Why are you against capital punishment?
Because it doesn’t address the root cause of crime. I also want to see an end to this violent mentality and the introduction of a real life sentence as a new standard. This could allow [criminals] to think and reform themselves. In any case, it’s acceptable that a criminal spends the rest of his or her life in detention.From a Buddhist perspective, the cycle of karma continues [with the death sentence], though it’s the state doing it ‘legally’. From the Islamic or Christian perspectives, life belongs to God.
Supporters of capital punishment insist that this is the best deterrent against crime.
Statistics support both sides of the argument. Canadian statistics prove that having capital punishment doesn’t reduce serious crime. In the United States, 13 states have abolished the death penalty but not much discussion about it took place. In terms of morality and ethics over the issue, the US is as problematic as China. Even Cambodia has abolished the death sentence.
In Thailand, we’re simply addressing the symptoms, and though capital punishment exists, serious crimes continue unabated. Rapes take place in offices and government buildings, and teachers and monks are involved in rapes too.
Though Thais regard themselves as Buddhists, they are generally supportive of capital punishment. Why do you think this is so?
Because when we talk about the issue, no leaders in our society are coming forward [to argue against it]. Nobody has come out to analyse it from a moral or religious point of view and how it’s against [those points]. Even when convicts are given life imprisonment it tends to be [ameliorated] by the great many royal celebrations that reduce their sentences. That’s why people don’t place much hope in life imprisonment.Even monks are supportive of it. They don’t even look at the first Buddhist precept [that one should abstain from taking the life of another sentient being]. Some monks claim they’re not involved with worldly matters so they excuse themselves from making comments. To my total surprise [while doing research] even famous monks like Phra Payom say drug traffickers deserve to be executed.
How difficult is it to campaign against capital punishment in Thailand?
Very difficult. This is partly because even the religious establishment is not supportive [of the campaign]. Those who oppose it are a silent voice. People like Abhisit [Vejjajiva], Vitit [Muntabhorn of Chulalongkorn University’s Faculty of Law] and [Senator] Kraisak [Chonhavan] who were educated in Europe are against [capital punishment].So far, there’s been no progress and even the media are not supportive. Television newscasters and commentators are supportive of the death penalty and often say, if I were the judge I would order them to be executed too!But we will continue to lobby the government and educate the public.
Why are you different from many other Thais on the issue?
Perhaps because I work in the area of human rights and work for Amnesty International. When I was small I recall being in agreement with the death penalty, especially when it came to rape cases. If debate takes place in society, perhaps there’s a chance for a transformation. Debate surely helps and it can change us.

Murder of UK student on Koh Samui

The tragic murder of a UK student on the tourist island of Koh Samui, the consequent arrest and 'instant' condemnation to death of two fishermen found guilty of the crime rightly continues to worry readers of Bangkok newspapers. Letters have praised the fast reaction of the police and legal system. The following is a more measured response:

Horton case does not signal a new trend in Thai justice
Re: “Horton trial was a case study in delivering proper justice”, The Nation, Letters, January 24.
Does Outraged Taxpayer really believe that a speedy trial involving a foreign murder victim, obviously in response to Thaksin’s call, will lead to an improved judicial system for all, including influential Thais?
There have been numerous so-called “open-and-shut” cases in the world in which the executed defendant was subsequently found to be innocent, or mitigating circumstances were uncovered. In those cases there was no opportunity to reverse a fatal mistake.
Outraged Taxpayer’s trust in the use of advanced technology to solve such cases beyond all doubt is clear, but surely he realises that there are many ways in which such evidence can be falsified, especially where the forensic system is under the control of investigative agencies that are under political pressure to solve such a crime or where one of their members is a defendant. Equally, admissions of guilt are worthless if they are obtained under duress or inducement.
For Outraged Taxpayer to say that Thaksin’s “intervention” in the Horton case was beneficial for Thailand’s judicial system demonstrates a lack of understanding that the same influence could equally compromise trials involving his friends, family, fellow party members or enemies.
I am not implying that the defendants in the Horton case are innocent, but to use a so-called open-and-shut murder case as an example where capital punishment is fully justified and could lead to an improved judicial system in Thailand is fallacious. Capital punishment is a punishment for the poor in this world. It is derived from an ancient form of populist revenge based on “a tooth for a tooth” and indicates a failure by society to prevent murder or deal with it in a civilised way. More important, it is not even an effective deterrent: hence the high murder rates in countries such as the US, where even children can be put to death in some states. It clearly did not even prevent the two Thai fishermen from murdering Katherine Horton.
John
Bangkok

บทลงโทษประหารชีวิต…ถึงเวลาที่ต้องทบทวน !

นางอลิซาเบธ ฮอร์ตัน มารดาของนางสาวแคเธอรีน ฮอร์ตัน นักศึกษาชาวอังกฤษที่ถูกฆ่าตายที่เกาะสมุย ได้กล่าวไว้อย่างน่าสนใจว่า “ ตนไม่อยากให้มีการประหารมือฆ่าลูกสาวของตัวเองเพราะผู้ต้องหาทั้ง ๒ คนนั้นควรจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ภายในคุกเพื่อชดใช้การกระทำอันแสนโหดร้ายที่มีต่อลูกสาวของตน ฉันไม่เคยเชื่อในเรื่องของโทษประหารแต่ฉันเชื่อว่าชีวิตหมายถึงชีวิต การจำคุกตลอดชีวิตถึงจะเป็นการลงโทษที่สมควร ฉันไม่เห็นด้วยกับการเอาชีวิตของใคร และแคเธอรีนเองก็ไม่เชื่อเช่นกันเพราะไม่เห็นว่าจะเกิดประโยชน์อะไร แต่ถ้าหากคนเหล่านี้ถูกเข้าไปอยู่ในคุกจนตาย ก็จะสามารถหยุดยั้งไม่ให้คนพวกนี้ออกไปทำอะไรกับคนอื่นได้ ”
ความจริงข้อถกเถียงเรื่องควรมีการยกเลิกโทษประหารชีวิตในประเทศไทยหรือไม่ ได้มีข้อโต้แย้งกันมาอย่างยาวนาน และดูเหมือนว่ากระแสอารมณ์ความรู้สึกของคนส่วนใหญ่ในสังคมไทยยังอยากให้ลงโทษประหารชีวิตโดยเฉพาะทุกครั้งที่มีคดีสำคัญๆที่เกี่ยวข้องกับเด็กและผู้หญิง
ในปัจจุบันบทลงโทษประหารชีวิตในประเทศไทยได้บัญญัตไว้ในกฎหมายหลายฉบับและหลายฐานความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา อาทิ ความผิดฐานปลงพระชนม์พระมหากษัตริย์ ความผิดฐานประทุษร้ายต่อพระองค์หรือหรือเสรีภาพของพระมหากษัตริย์ ความผิดฐานปลงพระชนม์พระราชินีหรือรัชทายาท หรือฆ่าผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ความผิดฐานประทุษร้ายต่อพระราชินีหรือรัชทายาท หรือเสรีภาพของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ความผิดฐานเป็นกบฏ ความผิดฐานทำให้ราชอาณาจักรหรือส่วนหนึ่งส่วนใดของราชอาณาจักรตกไปอยู่ใต้อำนาจอธิปไตยของรัฐต่างประเทศ หรือเพื่อให้เอกราชของรัฐต้องเสื่อมเสียไป ความผิดฐานเป็นคนไทยทำการรบกับประเทศไทย หรือเข้าร่วมเป็นข้าศึกของประเทศ ความผิดฐานให้การอุปการะแก่การดำเนินการรบหรือ การตระเตรียมการรบของข้าศึก ทำให้ป้อมค่ายสนามบิน ยานรบ ยานพาหนะ ทางคมนาคม สิ่งที่ใช้ในการสื่อสาร ยุทธภันฑ์ เสบียงอาหาร อู่เรือ อาคาร หรือสิ่งอื่นใดสำหรับใช้เพื่อการสงครามใช้การไม่ได้ หรือตกไปอยู่ในเงื้อมมือของข้าศึก ยุยงทหารให้ละเลยไม่กระทำการตามหน้าที่ ก่อการกำเริบ หนีราชการหรือละเมิดวินัยกระทำจารกรรม นำหรือแนะทางให้ข้าศึกได้เปรียบในการรบ
ความผิดฐานกระทำให้ผู้อื่นล่วงรู้หรือได้ไปซึ่งข้อความ เอกสารสิ่งใดๆอันปกปิดไว้เป็นความลับสำหรับความปลอดภัยของประเทศในระหว่างการรบหรือการสงคราม ทำให้รัฐต่างประเทศได้ประโยชน์ ความผิดฐานกระทำการใดๆเพื่อให้เกิดเหตุร้ายแก่ประเทศจากภายนอกและเหตุร้ายได้เกิดขึ้น
ความผิดฐานฆ่า หรือพยายามฆ่าราชาธิบดี ราชินี ราชสามี รัชทายาท ประมุขแห่งรัฐต่างประเทศ ซึ่งมีสัมพันธ์ไมตรีกับประเทศไทยหรือผู้แทนรัฐต่างประเทศ ความผิดฐานเป็นเจ้าพนักงานใช้อำนาจในตำแหน่งโดยมิชอบ ความผิดฐานเจ้าพนักงานเรียกสินบน ความผิดฐานเจ้าพนักงานในการยุติธรรมเรียกสินบน ความผิดฐานเจ้าพนักงานในการยุติธรรมเรียกรับสินบนก่อนรับตำแหน่ง ความผิดฐานวางเพลิงเผาทรัพย์ทำให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายหรือสาหัส ความผิดฐานวางเพลิงเผาทรัพย์ โรงเรือน เรือ หรือแพ ที่คนอยู่อาศัย โรงเรือนเรือหรือแพอันเป็นที่เก็บหรือทำสินค้า โรงมหรสพหรือสถานที่ประชุม โรงเรือนอันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน เป็นสาธารณสถาน หรือเป็นที่สำหรับประกอบพิธีกรรมตามศาสนา สถานีรถไฟ ท่าอากาศยาน หรือที่จอดรถหรือสาธารณะ เรือกลไฟ หรือเรือยนต์ อากาศยาน หรือรถไฟ ที่ใช้ในการขนส่งสาธารณะ ความผิดฐานกระทำให้เกิดระเบิดทำ ให้ผู้อื่นถึงแก่ความตายหรือสาหัส ความผิดฐานทำให้เกิดระเบิดแก่ทรัพย์ ความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราหญิง เป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย ความผิดฐานข่มขืนกระทำ ชำเราเด็กหญิงเป็นเหตุให้ได้รับอันตรายสาหัส หรือถึงแก่ความตาย ความผิดฐานกระทำอนาจาร แก่บุคคลอายุกว่า ๑๕ ปีเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย ความผิดฐานกระทำอนาจารแก่บุคคล อายุไม่เกิน ๑๕ ปีเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย ความผิดฐานเป็นธุระจัดหาล่อไปหรือ ชักพาไปเพื่อการอนาจารโดยใช้อุบายหลอกลวง ขู่เข็ญ
ความผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ความผิดฐานหน่วงเหนี่ยวกักขังผู้อื่นเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย ความผิดฐานเอาคนลงเป็นทาสหรือให้มีลักษณะคล้ายทาส นำเข้าในหรือส่งออกไปนอกราชอาณาจักรเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย ความผิดฐานเรียกค่าไถ่ ความผิดฐานชิงทรัพย์เป็นเหตุให้ผู้อื่น ถึงแก่ความตาย ความผิดฐานปล้นทรัพย์เป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย
โทษประหารชีวิตตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ แก้ไขเพิ่มเติม ๒๕๔๕ เช่น ความผิดฐานผลิต นำเข้า หรือส่งออกยาเสพติดให้ โทษประเภท ๑ เพื่อจำหน่าย
ความผิดฐานจำหน่ายหรือมีไว้ในครอบครองเพื่อ จำหน่ายยาเสพติดให้โทษประเภท ๑ มีปริมาณเป็นสารบริสุทธิเกินยี่สิบกรัมขึ้นไป ความผิดฐานใช้อุบายหลอกลวงขู่เข็ญ ใช้กำลังประทุษ ร้ายใช้อำนาจครอบงำ หรือข่มขืนใจให้หญิงหรือบุคคลซึ่งยังไม่บรรลุนิติภาวะเสพยาเสพติด
โทษประหารชีวิตตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธ พ.ศ. ๒๔๙๐ แก้ไข ๒๕๔๓ เช่น ความผิดฐานใช้อาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน หรือวัตถุระเบิดกระทำความผิดอาญามาตรา ๒๘๘ มาตรา๓๓๗ มาตรา ๓๓๙ มาตรา ๓๔๐ และบทลงโทษประหารชีวิตตามประมวลกฎหมายอาญาทหาร รวมแล้วกฎหมายไทยในปัจจุบันอย่างน้อย ๕๐ ความผิดที่มีบทลงโทษประหารชีวิต
โทษประหารชีวิตเป็นโทษที่รุนแรงที่สุด เย็นวันที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๔๖ เรือนจำกลางบางขวาง ได้ประหารชีวิตนักโทษประหาร ด้วยการ..ฉีดยา..หรือสารพิษให้ตาย เป็นครั้งแรกการประหารจำนวน ๔ คนจากนักโทษคดียาเสพติด ซึ่งปัจจุบันมีนักโทษเด็ดขาดต้องโทษประหารที่เป็นผู้หญิงจำนวน ๕ รายและอยู่ระหว่างการพิจารณาคดีจำนวน ๑๐๐ ราย ผู้เขียนคิดว่าการมีโทษรุนแรงถึงขั้นประหารชีวิตไม่มีประโยชน์อะไร สังคมไทยรัฐบาลไทย โดยเฉพาะผู้นำอาจต้องเริ่มต้นคิดใหม่กับกระบวนการการลงโทษว่ามีความเหมาะสมมากน้อยเพียงใด การใช้โทษประหารชีวิตนั้นเป็นไปตามกฎหมายที่มนุษย์ในสังคมในช่วงเวลาหนึ่งเห็นดีเห็นงามที่ให้มีขึ้น เราต้องไม่ลืมว่ากฎหมายนั้นเขียนขึ้นโดยมนุษย์และย่อมเปลี่ยนแปลงได้เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป อาทิ ความผิดเกี่ยวกับยาบ้าที่ในอดีตนั้นกฎหมายถือว่าเป็นวัตถุออกฤทธิ์ แต่ต่อมาได้กำหนดให้เป็นยาเสพติดประเภทร้ายแรงเท่ากับเฮโรอีนและก็มีจำเลยได้รับโทษประหารชีวิตไปแล้ว แต่สภาพปัญหายาเสพติดก็ยังมีปัญหาย่อมสะท้อนให้เห็นได้ว่าบทลงโทษที่รุนแรงไม่ใช่ทางแก้ปัญหาที่ถูกต้อง ผมอ่านบทสัมภาษณ์ของคุณแคเธอรีน ฮอร์ตัน ด้วยความสนใจยิ่ง ผมเชื่อว่าเธอคงปวดร้าว แต่เธอได้ให้สติกับสังคมไทยได้ดียิ่ง ต่างกับผู้นำของเราที่มักจะตอกย้ำความโกรธแค้นชิงชังอยู่เสมอ ถึงเวลาหรือยังที่สังคมไทยจะได้ช่วยกันสังคายนาบทลงโทษที่มีอยู่ในสังคมไทย โดยปราศจากอวิชาครอบงำ.

นายพิทักษ์ เกิดหอม
โครงการศึกษาการลงโทษประหารชิวิตในประเทศไทย

Thai Prime Minister offers execution as remedy

PM: Horton’s killers must be put to death
Bangkok Post January 11, 2006

Prime Minister Thaksin Shinawatra yesterday called for the execution of two fishermen if they are convicted of the rape and murder of a British tourist on Koh Samui. "They must be sentenced to the harshest possible punishment," Mr Thaksin told reporters in the northeastern town of Loei where he was travelling. "They have caused serious damage to our country's reputation. By giving them the maximum sentence, it will give remedy to the relatives and the British government and show that we are taking the case seriously," he said. He expressed confidence the government's efforts to mete out justice would soothe the victim's grief-stricken family. The prime minister also warned police not to target anyone as scapegoats for the murder.
Police prepared their case for prosecutors after the two men were charged Monday with the Jan 1 rape and murder of 21-year-old Katherine Horton. Horton's body was found on Jan 2 in the sea off Koh Samui in Surat Thani. She was visiting the country on a short vacation before her final university exams in Britain. Yesterday, police flew the two suspects, Bualoi Phothisit, 23, an Ubon Ratchathani native, and Wichai Somkhaoyai, 24, of Nakhon Si Thammarat, by helicopter from Koh Samui to Surat Thani police station for interrogation. A planned re-enactment was cancelled for the second time yesterday and the suspects' detention location and all legal proceedings were transferred from Koh Samui to the provincial police station because of fears that angry crowds on Koh Samui might attack the men if they remained on the island. The suspects had donned police uniforms to evade the attention of locals.
"There were hundreds of Samui residents who rallied and denounced the suspects, whom they said had damaged the island's reputation," Pol Maj-Gen Santhan Chayanond, deputy chief of Provincial Police Bureau 8, said. "So for the sake of the suspects' safety and to let them to fight for justice in court, we decided to cancel the reenactment." Bualoi confessed to the murder and rape charges but Wichai denied he had raped Horton. Still, police said they were confident they had enough evidence to charge the Nakhon Si Thammarat man with rape and murder. "Even though Wichai confessed to hurting the victim and denied a rape charge, we have clear and sufficient evidence to nail him," said Pol Maj-Gen Santhan.
The case will be forwarded to the public attorney who will recommend whether to indict the suspects before the Surat Thani court on Friday. To prevent any more such cases, the police officer said he was looking to propose the establishment of one more police station on Koh Samui to better maintain peace and order.
Amnuay Dejchana, owner of the New Hut Bungalow where Horton last stayed, said he felt relieved that the suspects had been caught. His bungalow has seen occupancy rates tumble since news of the murder spread.
Foreign Minister Kantathi Suphamongkhon said in Loei he was ready to visit Horton's family in Wales if the opportunity permitted. The Foreign Ministry would keep in touch with the British embassy and the Hortons in case the family had any questions about the investigation. Mr Kantathi said the murder reflected badly on Thailand's reputation.

Response to Thaksin call for execution as remedy

Response to “PM: Horton’s killers must be put to death”
Postbag, Bangkok Post 13th January 2006

The murder of Katherine Horton on Koh Samui is a horrendous crime which must be punished. Prime Minister Thaksin has called for the maximum sentence, but he should be advised that execution of the killers would also be abhorrent. His statement that a maximum sentence, implying the death penalty, would ‘give remedy to the relatives and the British Government’ is mistaken. The UK, as he may easily verify by consulting the UK Embassy, has vehemently rejected, without exception, the death penalty, and fully supports European Community initiatives to have it abolished worldwide. It would be totally inconsistent with this stand to find remedy in an execution for a crime committed against its citizen, however horrendous that crime might be.
Prime Minister Thaksin should turn his attention to details of the police interrogation which has been described as lengthy. He should emphasize strongly that such an interrogation must not include torture which would render subsequent legal proceedings suspect, as would so called ‘enactments’ of the crime. Such crimes are not unique to Thailand; remedies must be sought, both in the immediate improvement of protection and in education against a culture of violence. Thailand is among the minority of countries in the world which still practice the death penalty. It is widely recognized that it is neither a satisfactory retaliation for past crimes, nor a deterrent to their future occurrence. To abolish the death penalty is itself a powerful statement of the inviolability of life on which to build a more peaceful and secure society.
Danthong Breen
President, Union for Civil Liberty

Death Penalty Campaign in Thailand

จากการที่สมาคมสิทธิเสรีภาพของประชาชน(สสส.) ได้สำรวจรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับโทษประหารชีวิต พบว่าการยกเลิกการรณรงค์การยกเลิกโทษประหารชีวิต เป็นส่วนหนึ่งของขบวนการสิทธิมษุยชนทั่วโลกที่เป็นไปพันธกรณีตามพิธีสารเลือกรับ ฉบับที่ 2 แห่งกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง โดยมีประเทศทั่วโลกจำนวน 55 ประเทศให้การรับรอง โดยล่าสุดคือประเทศ ไลบีเลียเมื่อวันที่ 16 กันยายน 2005 นอกจากนี้ประเทศที่ยกเลิกโทษประหารชีวิตแล้วจำนวน 88 ประเทศ ถ้ารวมประเทศที่ไม่มีการประหารชีวิต จำนวน 139 ประเทศ ขณะที่ประเทศที่ยังมีโทษประหารชีวิตจำนวน 58 ประเทศ

ในทวีปอเมริกา มีเพียงประเทศสหรัฐอเมริกาประเทศเดียวที่มีโทษประหารชีวิต แต่ที่ยังใช้โทษประหารชีวิตมีจำนวน 38 มลรัฐ จากจำนวนทั้งหมด 50 มลรัฐ สำหรับประเทศที่เป็นสมาชิกของสหภาพยุโรปจำนวน 25 ประเทศต่างยกเลิกโทษประหารชีวิต นอกจากนี้ประเทศเซเนกัลได้ยกเลิกโทษประหารชีวิตทุกข้อหาความผิดในวันสิทธิมนุษยชนใน ค.ศ. 2004 ร่วมกับหลายประเทศในทวีปอาฟริกา

สำหรับประเทศญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2005 MR.Seiken Suguira รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมคนใหม่ ได้แถลงว่าจะไม่เซ็นอนุญาตให้ประหารชีวิตตามคำพิพากษาของศาล โดยมีความเห็นว่า “ไม่มีใครสามารถฆ่าคนอื่นได้ ” แต่เขายืนยันว่าเป็นความคิดเห็นส่วนตัวไม่ได้เป็นนโยบายของรัฐบาล และในอดีตระหว่างปี 1989 – 1993 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมของประเทศญี่ปุ่นไม่เซ็นอนุญาตให้ประหารชีวิตมาแล้ว

อาจกล่าวได้ว่า ประเทศที่มีการปกครองระบอบประชาธิปไตยต่างยกเลิกโทษประหารชีวิต แต่โทษประหารชีวิตมักจะเกิดขึ้นในประเทศที่ปกครองระบอบเผด็จการ และประเทศที่ไม่รับฟังความคิดเห็นของประชาชนเป็นสำคัญ

ในกรณีประเทศประเทศไทย สมาคมสิทธิเสรีภาพของประชาชน(สสส.) ร่วมกับกับสหพันธ์สิทธิมนุษยชนสากลได้ศึกษาและจัดทำรายงานโทษประหารชีวิตในประเทศไทย และกำลังเริ่มศึกษากฎหมายและกระบวนการยุติธรรมที่เกี่ยวกับคดีที่มีโทษประหารชีวิตตลอดทั้งปี เพื่อรณรงค์เผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับการลงโทษประหารชีวิตแก่รัฐบาล สื่อมวลชน บุคคล หรือองค์กรที่เกี่ยวข้องต่อไป โดยจะมีกิจกรรมต่างๆในปีหน้า

Lethal Injection Not a Solution

There is no “satisfactory” method of administering the death penalty.

The method of execution in Thailand progressed from barbaric practices in the past to beheading, prescribed in the Criminal Code of B.E. 2451 (1908). Intending to adopt a more humane procedure, in B.E. 2477 (1934) the Royal Thai Government changed the method of execution to shooting with a gun. Execution by beheading was often botched leading to a painful and inhumane death. Shooting too is an awful procedure and following practice in the United States, in B.E. 2546 (2003) Thailand introduced death by lethal injection. Soon after the amendment of the law four prisoners were executed, probably so that the system of lethal injection would have the status of a working procedure.
On the face of it, execution by lethal injection appears like a minor medical procedure, and was considered practically painless. A needle is introduced into the vein of the condemned person and a series of 3 injections are administered through a tube attached to the needle. The first is a sleeping medicine, the second a muscle relaxant, and the third is to stop heart beat. Following this sequence the person does not shake or cry out. As described, the process appears simple, sure, and clinical. The reality can be very different. The search for a suitable vein can be horrendous, trying first one arm, then the other, then a leg. In some cases the condemned person has had to help to insert the needle. There have been blockages to the flow of the poisons, ejection of the needle from the vein, prisoners regaining consciousness before the procedure is complete, and even signs that the person, whatever the enforced immobility induced by the relaxant, is indeed in distress and pain. Furthermore, there is no solution to the awful preparation and anticipation for execution.
However, an article in the famed medical journal “Lancet” (April 16th 2003) points out that the whole procedure is flawed. Investigators analysed data drawn from Department of Corrections protocol information from Texas and Virginia and autopsy toxicology reports from Arizona, Georgia, North Carolina, and South Carolina:
‘Statistics show that of the 49 executed inmates 43 (88%) had concentrations of the anesthetic Thiopental in their blood at levels below that required for surgery and 21 (43%) of the inmates had concentrations consistent with awareness. These findings challenge the widely accepted notion that execution by lethal injection does not violate the 8th Amendment's prohibition of execution by methods that are "cruel and unusual." ‘
The article goes on to point out that the procedures used in executions do not even satisfy the requirements established for the killing of animals:
‘The report also indicates that the lethal injection protocols used on inmates violate the standards which the American Veterinary Medical Association (AMVA) set in the year 2000. Veterinarians are specifically prohibited from using neuromuscular blocking agents in animal euthanasia due to the risk of unrecognized consciousness.’

One cannot rest easy in the thought that death by lethal injection is “painless”. To the suggestion that doctors might participate in executions to ensure greater “success” the editor of Lancet responds in an editorial accompanying the article:
‘By using medical knowledge and personnel to kill people, we do more than undermine the emerging standards and procedures for good ethical decision-making about the sick and dying. We also set off towards a terrifying land where the white gowns of physicians are covered by the black hoods of executioners.’
The death penalty in any form is a barbaric institution unworthy of a civilized world.

Death Penalty Worldwide

Thailand is one of the minority of countries in the world today retaining and practicing the death penalty

COUNTRY STATUS ON THE DEATH PENALTY (Updated to: 02/01/2006)

Abolitionist: 88
Andorra, Angola, Armenia, Australia, Austria, Azerbaijan, Belgium, Bermuda*, Bhutan, Bolivia, Bosnia-Herzegovina, Bulgaria, Cambodia, Canada, Cape Verde, Colombia, Costa Rica, Côte d'Ivoire, Croatia, Cyprus, Czech Republic, Denmark, Djibouti, Dominican Republic, Ecuador, Estonia, Finland, France, Georgia, Germany, Greece, Guinea Bissau, Haiti, Honduras, Hungary, Iceland, Ireland, Italy, Kiribati, Liberia, Liechtenstein, Lithuania, Luxembourg, Malta, Marshall Islands, Mauritius, Mexico, Micronesia (Federated States of), Moldova, Monaco, Mozambique, Namibia, Nepal, Netherlands, New Zealand, Nicaragua, Norway, Palau, Panama, Paraguay, Poland, Portugal, Romania, Samoa, San Marino, Sao Tome and Principe, Senegal, Serbia and Montenegro, Seychelles, Slovakia, Slovenia, Solomon Islands, South Africa, Spain, Sweden, Switzerland, Tajikistan, The former Yugoslav Republic of Macedonia, Timor Leste, Turkey, Turkmenistan, Tuvalu, Ukraine, United Kingdom, Uruguay, Vanuatu, Vatican City* and Venezuela.

Abolitionist for ordinary crimes: 10
Albania, Argentina, Brazil, Chile, Cook Islands*, El Salvador, Fiji, Israel, Latvia and Peru.

De facto abolitionist (countries that have not carried out any executions for 10 years; date of last known execution in brackets): 37
Antigua and Barbuda (1991), Barbados (1984), Belize (1985), Benin (1993), Brunei Darussalam (1957), Burkina Faso (1988), Cameroon (1988), Central African Republic (1981), Congo (1982), Dominica (1986), Eritrea (no death penalty since independence in 1993), Gabon (1979), Gambia (1981), Ghana (1993), Grenada (1985), Jamaica (1988), Kenya (1987), Laos (1989), Lesotho (1995), Madagascar (1958), Malawi (1992), Maldives (1952), Mauritania (1987), Morocco (1993), Myanmar (1988), Nauru (no executions since independence, 1968), Niger (no executions or death sentences since 1976), Papua New Guinea (1957), Saint Lucia (1995), Saint Vincent and the Grenadines (1995), Sri Lanka (1976), Suriname (1982), Swaziland (1982), Tanzania (1994), Togo (1978), Tonga (1982) and Tunisia (1991).

Committed to abolishing death penalty as members of the Council of Europe: 1 Russia.

Retentionist countries observing a moratorium on executions: 5
Algeria, Guatemala, Kazakhstan, Kyrgyzstan and Mali.

Retentionist: 55
Afghanistan, Bahamas, Bahrain, Bangladesh, Belarus, Botswana, Burundi, Chad, China, Comoros, Cuba, Democratic Republic of the Congo, Egypt, Equatorial Guinea, Ethiopia, Guinea, Guyana, India, Indonesia, Iran, Iraq, Japan, Jordan, Kuwait, Lebanon, Libya, Malaysia, Mongolia, Nigeria, North Korea, Oman, Pakistan, Palestinian National Authority*, Philippines, Qatar, Rwanda, Saint Kitts and Nevis, Saudi Arabia, Sierra Leone, Singapore, Somalia, South Korea, Sudan, Syria, Taiwan*, Thailand, Trinidad and Tobago, Uganda, United Arab Emirates, United States, Uzbekistan, Vietnam, Yemen, Zambia and Zimbabwe.

Source: Hands Off Cain
*Non-UN member states

Liberal democracies that retain the death penalty: 12
The classification "liberal democracy" is based on the rigorous analytic standards employed by Freedom House in its Freedom in the World 2004 report on the state of political rights and civil liberties around the world (see www.freedomhouse.org).

Execution of Children

Children just before execution by Nazi SS
Thailand has renounced the death penalty for those who committed crimes incurring capital punishment while under the age of 18 years.
Iran continues to execute juveniles:
IRAN, EIGHT CHILD OFFENDERS EXECUTED THIS YEAR,
December 13, 2005
Iran has executed at least eight individuals who were under the age of 18 when they allegedly committed their crimes, according to a top international human rights group. Amnesty International issued a statement on December 13 saying that it was “outraged” that Iran had recently carried out the execution of another juvenile offender, who was convicted of a crime committed before he was 18 years old. The group highlighted the case of Rostam Tajik, a 20-year-old Afghan national, who was executed in public in the central city of Isfahan on December 10 – “ironically, the day which the UN has marked annually as Human Rights Day”. He was reportedly sentenced to execution for an offence committed when he was 16 years old. On 9 December, Philip Alston, the United Nations Commission on Human Rights Special Rapporteur on extrajudicial, summary or arbitrary executions, called on the Iranian authorities not to proceed with the execution. The Special Rapporteur said, “At a time when virtually every other country in the world has firmly and clearly renounced the execution of people for crimes they committed as children, the Iranian approach is particularly unacceptable”. “Nevertheless, Iran has executed at least eight juvenile offenders so far this year, two of whom were still under 18 at the time they were executed”, Amnesty International said. “The UN Committee on the Rights of the Child, which monitors states’ implementation of the CRC, in January 2005 urged Iran to immediately stay all executions of people convicted of crimes committed when they were under 18, and abolish the use of the death penalty in such cases”.

Public Opinion in Thailand on Death Penalty

The following article in the Nation newspaper shows that the majority of people in Thailand are in favour of the death penalty. But this is true, even of many countries which have abolished the death penalty. Abolishing the death penalty cannot depend on popular vote. It follows from the decision of informed leaders, who must lead their people to realise that execution is not the solution they imagine and that it is morally repulsive.

CRIME AND PUNISHMENT: Survey shows many in favour of death penalty
Nation Newspaper: Published on November 27, 2005

Nationwide poll finds alarming level of support for extreme punishments, including extrajudicial killings. People are becoming more unmerciful and accepting of severe punishment, even executions, according to a recent survey.
About 45 per cent of respondents to a Dhurakij Pundit University poll say they support capital punishment for drug traffickers and almost 8 per cent even condone the extrajudicial killing of drug dealers. More than 51 per cent believe they should be jailed, however.
The countrywide survey of 1,154 people in October covered eight topics ranging from drugs, rape and violence in the deep South to brawling and street protests.
A similar extreme pattern developed when it came to violence in the deep South. As many as 47 per cent of the respondents say those involved in violence in the predominantly Malay Muslim area should be executed. About 20 per cent even support extrajudicial killing, while 48 per cent think offenders should serve time behind bars.
An overwhelming 71 per cent want rapists who kill their victim to be executed and 7 per cent say, as a proper punishment, they ought to be summarily killed.
Even on the issue of student rumbles, 11.5 per cent of respondents say they support capital punishment for those who often cause trouble, injury and even death in public areas of Bangkok. As many as 42 per cent approve of executions for migrant workers who kill their employer. This is opposed by 52 per cent who say they should go to jail.
As more mothers abandon their babies, 13.6 per cent feel they should be executed.
These extreme views of punishment are also reflected in the respondents’ attitude towards street protests, which is constitutional. Some 36 per cent believe the government should find ways to prevent demonstrators, such as farmers, from coming to Bangkok.
Puangthong Pawakaraphan, a political science lecturer at Chulalongkorn University and one of the pollsters, said the results were alarming because across the board, 84 per cent of respondents choose the most extreme punishments. That is, 47 per cent support capital punishment, 20 per cent give the green light to extrajudicial killing and 17 per cent select life imprisonment.
When it comes to violence in the deep South, as many as 65 per cent of respondents think the problem stems from the lack of patriotism among those involved. “The number of those supporting extrajudicial killing in the South is even higher than those supporting extrajudicial killing of drug dealers,” Puangthong said.
“Most of the people appear not to be able to imagine a peaceful resolution to the conflict in the South.”

Response to "Public Opinion in Thailand"

The following response to the Nation article "Crime and Punishment" was published in the Nation newspaper on 12th December 2005

Capital punishment has no place in the civilised world
The tendency to invoke the death penalty as an instant solution to ills in society is regrettable and to be countered. The acceptance of violence as a solution to violent problems only causes more violence and crime, as is experienced over and over again in every country or city that takes this path. There is no alternative to the establishment of law and the maintenance of a just system of government to counter social ills.
Recourse to the death penalty runs counter to a worldwide trend to abandon capital punishment. On November 2, Seiken Suguira, the newly appointed justice minister in Japan, announced that he would no longer sign execution orders for those condemned to death, saying: “Personally, I believe that nobody should be able to take away somebody else’s life”. Some hours later he was obliged to emphasise that his remarks were his personal opinion rather than government policy.
However, it appears that there is a tendency to repeat earlier practice in Japan where from 1989 to 1993 anti-hanging justice ministers refused to sanction executions.
The most complete rejection of capital punishment is stated in the Second Optional Protocol to the International Covenant on Civil and Political Rights, to which 55 states have acceded, the most recent signatory being Liberia on September 16.
Moreover, the number of states that have abolished the death penalty is now 88, while 58 countries retain execution.
Among the countries that retain the death penalty, China, Iran, and Vietnam execute the greatest number. Ninety-nine per cent of all executions are carried out in dictatorial, authoritarian or illiberal states.
Mongolia, Thailand and Botswana form a group of countries where the number of executions has been decreasing and where no executions have been carried out since the end of 2003.
Since October 20, 2000 Thailand has been a signatory to the Rome Statute of the International Criminal Court, which excludes all recourse to the death penalty. On October 28 Mexico became the 100th signatory to the statute and has gone on to eliminate all references to the death penalty in its own constitution. As Thailand participates in a worldwide system of justice it is timely to pay attention to consequences of an increasing abandonment of the death penalty throughout the world. On the occasion of a report on human rights to the Human Rights Committee in July by the Thai delegation, the committee pointed out that widespread instances of extrajudicial killings are serious human-rights violations. Imposition of the death penalty other than for “most serious crimes” was also strongly criticised. The committee proposed alternative policies and a legal framework to combat domestic violence. The recommendations are in no way an imposition but reminders based on worldwide experience of how best to advance the cause of justice.
The results of the present survey show the relevance of a further recommendation by the Human Rights Commission that “awareness-raising efforts should be continued to widely sensitise members of the public” on the legal path to controlling violence. Otherwise we fall into a spiral of violence, counter-violence, mob retaliation and a police force that itself perpetuates injustice.
Danthong Breen
Union for Civil Liberty

Hands Off Cain

Hands Off Cain is one of the principal groups working for abolition of the death penalty. Their main aim is to achieve a consensus vote in the United Nations approving of a worldwide moratorium on the death penalty. UCL full supports this action.
Below is a summary of information on Hands Off Cain.

Hands Off Cain is a league of citizens and parliamentarians for the abolition of the death penalty worldwide. It was founded in Brussels in 1993. Hands Off Cain (HOC) is a non-profit organisation and a constituent member of the Transnational Radical Party.

The death penalty is not an issue of religious belief. The Koran and the Bible should not be used to justify it and do not mark a dividing line between retentionists and abolitionists. In fact, not all Islamic countries practice capital punishment whilst a number of Christian countries do. The problem is the literal translation of centuries-old text into present-day penal norms, punishments and rules for political ends.

A UN moratorium on executions is our main goal. The abolition of the death penalty cannot be imposed by decree. The moratorium can be viewed as a meeting point between abolitionists and retentionists. It allows retentionist states to take a step towards abolition, and the abolitionists to help spare the lives of thousands of people.

The UN moratorium campaign was launched in Italy on Hand Off Cain’s urging. In 1994 a resolution for a moratorium was presented for the first time at the United Nations General Assembly (UNGA) by the Italian government. It lost by eight votes. Since 1997, through Italy’s initiative, and since 1999 through the EU’s endeavour, the United Nations Commission on Human Rights (UNCHR) has been approving a resolution calling for a moratorium on executions with a view to completely abolishing the death penalty, every year. Our campaign will have reached its successful conclusion when the UN General Assembly in New York adopts a similar resolution. The present aim is to accomplish this by the end of 2006.

The website of Hands Off Cain is a valuable source of information on the campaign to abolish the death penalty throughout the world. It may be accessed on the link to the right of this page.

News of Death Penalty Worldwide

Italy
On 31st December a television station in Rome will transmit a day long programme on the death penalty. Italy is passionately opposed to the death penalty and the first state to totally abolish capital punishment was the Italian Duchy of Tuscany in 1786.
The most striking relic of ancient Rome is the Coliseum where captives were tortured and slaughtered for entertainment. Today, whenever a death sentence is commuted anywhere in the world or any country bans the death penalty the city authorities switch the lights illuminating this ancient monument to gold. One day they will shine in gold for Thailand. Italy, like all members of the European Union, has abolished the death penalty. Hands Off Cain is working for the approval, by the end of 2006, of a resolution for a moratorium on capital executions, established by the UN General Assembly, with view to complete abolition of the death penalty.
USA
New Jersey Senate approves commission to study death penalty.
December 16, 2005: though no New Jersey prisoner has been executed in more than 40 years and the state's death penalty remains on a court-ordered moratorium on technical grounds, the state Senate voted
on December 15 to study the issue and delay any execution until 2007.The recent execution of Stanley ‘Tookie’ Williams has once again brought to the limelight the problem of capital punishment, a practice not only concerning the United States but many other illiberal and authoritarian regimes, first among them being China
which executes approximately 5,000 people every year.
SAUDI ARABIA
Three Saudi nationals beheaded for murder.
December 20, 2005: three Saudis were beheaded by the sword after being convicted of murder in separate incidents, the interior ministry said, bringing to seven the number of beheadings this month.Executions are generally carried out in public in Saudi Arabia, which applies a strict form of Islamic law. The death penalty is meted out for murder, rape, apostasy, armed robbery and drug trafficking.
KUWAIT
Executed man’s corpse displayed.
December 21, 2005: a 21-year old Kuwaiti convicted of the premeditated murder of a compatriot was hanged and his hooded corpse displayed in public. Thamer A. was hanged inside the interior ministry in Kuwait City before dozens of spectators were allowed into the complex to view his body.Justice ministry official Najeeb al-Mulla, who supervised the hanging, said it took the convict 11 minutes to die.